Hüzün yine baş ucumda ölüm burun buruna gökyüzümle. Hayattan tad almasını biliyorum diyor biri buraları iğrenç ama diye ekliyor.. oraları da düzeltmeli.Biri kalkıyor mail le arkadaşlık haftamı kutluyor bu mesajın sana döndüğü kadar arkadaşın olacak diyor bense... bense iyice içime kapanıyorum gün geçtikçe.. şarkılar uçuyor dudaklarımdan sesim çığlıklara dönüşüyor değiş diyorlar durmadan neden bile demiyorum artık değişemiyorum da… sessizce bakıyorum yüzlerine gözlerim bile değmiyor artık gözlerine. Diğeri her gülümseyişimde neden gülüyorsun diyor.Onun kahkahalarını duyuyorum bazen gülümsemekten öte yokluğun haykırışı kahkalarını! nedenini bilmiyorum demek istiyorum ama benimkinden farklı...
Dalıyorum arada bir neden üzüldüğümü soruyorlar..onlara anlamsız geliyor yüzümdeki ifadeler.. bir şeyleri reddedişi çoktan yaşamışlar ölümü çoktan kanıksamışlar..duruyorum.
Peki nedir bizi bu kadar insanca yaşamaktan insan onurundan uzaklaştıran ne oluyor bize.. serinliği nerde ılık esen rüzgarın.. nerde tatlı bir öpüşün, içimizi ısıtan sarılmaların bıraktığı iz ne oldu da bu kadar yok olduk, yüzlerimiz silindi birbirimizi göremez olduk... susuyorum.
Geri dönüyorum...ölümün başucunda siz dört kişinin nefesini dinlediniz mi hiç konuşmadan daldınız mı anılara kolkola..o yok olurken güçlü olmamız lazım dediniz mi birbirinize..ben bunları yaşıyorum umutla sevgiyle canım diyorum sevdiğime..o benim omuzumda ağlarken ben ölümün soğukluğunda dört nefesi duyabiliyorum. Bu dört nefes bu dört yürek umutla bakıyor yinede geleceğe çünkü ölüm onlara vız geliyor öyle bir sevgi öyle aydınlık ki yüzleri bu dört can yıkılmaz hiç bir zaman..Görüyorum.
Oysa neden güldüğümü sorarken değişmem gerektiğini söyleyen ölümü yüzlerinde taşıyanlar işte biz işte biz bu yüzden sırf nefeslerimizi hissedebilmek için değişmiyoruz biz sırf insan onurunu korumak için gülümsüyoruz saatlerce dalarak anılara hoşgeldin ölüm diyebiliyoruz aydınlık yüzlerimiz acımız ve sevincimizle hoş geldin ölüm…….Yürüyorum..
A.A
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder