"Koruyun beni ! Bu sabah ölüm ile karsılastım. Yüzünde tehditkâr bir ifade vardı.Bu gece, yardımınızla bir mucize gerceklestirip, İsfahan'da olmak istiyorum."
Yüce gönüllü Prens atlarını ona ödünc verir.O gün ögleden sonra Prens,Ölüm ile karsılasır ve ona sorar :
"bu sabah neden bahcıvanımıza tehditkâr bir cehre ile baktın?"
"tehditkâr bir cehre degildi benimkisi," diye yanıtlanır soru,"hatta aksine,saskın bir cehreydi benimkisi. Çünkü bu sabah onunla karsılastıgım yer İsfahan'dan oldukca uzak bir yerdi,oysa bu gece onu almam gereken yer İsfahan'dı."
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder