Oysa ben Yalın'ı severdim.
Sesinin naifliği ve sözlerdeki incelik kulağa hoş bir tını bırakırdı çoğu kez. Tıpkı " Her şey Sensin " deki gibi. Kayboluyor böyle şarkıcılar yavaş yavaş.
Oysa ben Yalın'ı severdim.
Sesinin naifliği ve sözlerdeki incelik kulağa hoş bir tını bırakırdı çoğu kez. Tıpkı " Her şey Sensin " deki gibi. Kayboluyor böyle şarkıcılar yavaş yavaş.
Son bir yıl içinde ömrümde hiç duymadığım kadar siren sesi duydum. Ve son zamanlarımda da çok fazla ölüm ve hastalık kol geziyor etrafımda. Zaten bende bugünlerde hastane yollarını aşındırıyorum.
Bir yer bulalım dünyadan uzak...
Vakti zamanında Kurtuluş'ta ikamet ederken, Karagümrük'te oturan teyzemlerin yanına gitmek için en uygun güzergâha sahip olan belediye otobüsü 87'ye binmek zorundaydık. Bazen 87 yeni hareket etmiş oluyordu. Ve biz de o zaman Yenikapı'dan geçen herhangi bir otobüse biniyor ve Saraçhane'de yani meşhur bisikletçilerin olduğu alt geçitte iniyorduk. Sonra da yukarı çıkıp minibüse biniyor ve Karagümrük'e doğru devam ediyorduk.
O alt geçitte inip o bisikletlerin arasından yürümek, bazılarına dokunmak ve hayranlıkla bakmak benim için dünyanın en mutluluk verici olayıydı.
Mutluydum o zamanlar.